Monday 24 December 2007

I'm still alive

But I don't have any time - well, Ido now since I am in Spain for the Christmas holidays but I have no connection.

Hope you are all well and I hope you spend with love and happiness the birth of Our Lord Jesus Christ, Saviour of Our Sins.

Sigo vivo

Aunque no tengo nada de tiempo - bueno, ahora tengo tiempo ya que estoy en España para celebrar las Navidades pero no tengo conexión.

Saludos a todos y espero que celebréis con amor y felicidad el nacimiento de Nuestro Señor Jesucristo, Salvador de Nuestros Pecados.

Thursday 22 November 2007

Meme: Conóceme mejor

Pues sabes qué, que yo lo voy a hacer también, (como Cvalda) y, además, por las mismas razones, que no tengo tiempo nada que contar así interesante.

  1. Nombre completo: Habibi, porque este es mi nombre aquí.
  2. ¿Por quién te dieron ese nombre? Me lo di yo mismo porque quería que me dijesen cosas bonitas. No, en serio, la primera persona que me llamó Habibi fue un amigo de mi madre, que había vivido muchos años en Egipto.
  3. ¿Le pides deseos a las estrellas? Darling, pero ¿con quién hablas? Son ellas las que me los piden a mí.
  4. ¿Cuándo fue la última vez que lloraste? Me encanta llorar. Fue hace poco.
  5. ¿Te gusta tu letra? Para nada.
  6. ¿Con qué te gusta el pan? Amb tomàquet, nen. Con tomate, por supuesto, bien restregaíto, con aceite de mi padre o de Borealis y un poquito de sal Maldon. Ah, y el pan ha de ser de payés.
  7. ¿Cuántos hijos tienes? ¿Pero qué edad crees que tengo?
  8. ¿Qué edad tienes? Ves, es que deberías haber empezado por ahí. Tengo 26, y con mucha honra. ¡Viva el '81!
  9. ¿Si fueras otra persona, serías tu amigo? ¿Por qué iba yo a querer ser otra persona? Además, si fuera mi amigo, no tendría a mi amigo como amigo y sería una putada. No, si fuera otra persona no tendría con qué comparar, así que me quedo igual.
  10. ¿Tienes un diario de vida? No, tengo una hoja de vida, si la quieres, pa darme trabajo. A parte, tengo este blog y alguno que otro más. Y son de mi vida en cuanto a que soy Habibi. A parte, algo escribo por ahí.
  11. ¿Eres sarcástico? Soy el sarcasmo.
  12. ¿Saltarías en bungee? ¿Lo cualo? Ah, sí, si ya lo he hecho. Pero no era tan alto como el de la página de la Wiki.
  13. ¿Cuál es tu cereal preferido? No tengo cosas preferidas, pero el que más como es el arroz, sobretodo estos últimos días, tras haber visto Pather Panchali.
  14. ¿Te desabrochas los zapatos antes de sacártelos? No uso zapatos con cordones, pero cuando usaba o cuando los he usado, no, y por eso siempre se me desprendía la suela por el talón.
  15. ¿Crees que eres fuerte? Todo depende de la situación y con quién me compares.
  16. ¿Tu helado favorito? No tengo favoritos, pero si puedo siempre compro Midnight Cookies de Häagen Dazs, aunque ahora he conocido Phish Food de Ben and Jerry, así que ya ves que Cocholate.
  17. ¿Cuánto calzas? Pues suelo calzar un zapato en cada pie. A, que ¿qué número calzo? Calzo un 8 (estoy en UK, darling). ¿Me vas a comprar zapatos? Fenomenal porque ando algo escaso. Recuerda, sin cordones.
  18. ¿Rojo o Rosa? Cualquiera de los dos. Antes había un par de colores que no me gustaban, ahora cada vez me gustan más, así que no tengo preferencias respecto a los colores.
  19. ¿Qué es lo que menos te gusta de ti? Tú lo que quieres es que llore otra vez. Me gusto mucho, pero no ha sido siempre así.
  20. ¿A quién extrañas mucho? ¿Cómo calculas cuánto se extraña a las personas? Echo de menos a mucha gente, sobretodo ahora que hace poco que estoy aquí. Pero sobretodo a Borealis.
  21. ¿Te gustaría que todos a quienes les enviaste este meme te respondieran? No se lo he enviado a nadie aún pero tampoco lo voy a hacer. Quien quiera hacerlo, bienvenido sea.
  22. La 22 no existe. ¿Y esto a qué viene? ¿Mantienes el 13 y el 22 de lo comes?
  23. ¿Lo último que comiste hoy? Porridge cocido en leche de soja, con un poquito de azúcar de caña, una chispa de canela y pasas. Es lo que desayuno todos los días (a veces con manzana o plátano).
  24. ¿Qué estás escuchando en este momento? Rellotge de Joan Miquel Oliver de su álbum Surfistes en càmera lenta. Y el ronronéo de la gata tras de mí.
  25. Si eres niña, ¿qué canción te gustaría que te dedicaran y si eres niño cuál dedicarías? Mira, no me jodas con los sexismos. Pero haré como que la frase era políticamente correcta y contestaré al estilo Cvalda, aunque no sé, cualquiera estaría bien, lo importante es el gesto y cada momento merece una canción. No sé, ¿I Wish You Were Here? Cualquier versión está bien, especialmente Pink Floyd pero también Incubus o Ana Torroja.
  26. ¿Tus colores favoritos? Ya te he dicho, no tengo orden. Pero el que más uso es, sin duda del Azul. Luego el violeta, el rojo, el rosa, el negro, el naranja... ¡Todos!
  27. ¿La última persona con quién hablaste por teléfono? (En serio, ¿quién ha escrito las preguntas? Tengo que corregir cada farase. Uff, tengo que pensarlo y todo. Supongo que LG o el polaco. No estoy seguro, no soy mucho de hablar por teléfono.
  28. ¿Lo primero que te fijas en el sexo opuesto? Otra pregunta sexista. Como soy gay, haré como que la pregunta está formada de una manera políticamente correcta: en los hombres, me fijo lo primero en los ojos porque es lo primero que miras, luego en la nariz, porque es lo más importante para mí (todos los tíos con los que he estado han tenido una nariz "especial"), pero luego me fijo en los zapatos. Manos, ropa, pantorrillas, boca, uñas, brazos. Y lo que viene después no es apto para menores.
  29. ¿Cómo te cae la persona que te envió esto? No me lo envió pero lo recogí de Cvalda, quien me cae fenomenal.
  30. ¿Deporte favorito para ver por TV? No veo la tele y menos aún deportes. Si acaso en Olimpiadas, y veo atletismo, natación, gimnasia. (Que conste que aquí se descontaron y no había pregunta 30, esta era la 31.)
  31. ¿Color de pelo? ¿De qué? Ah, de pelo. Sí, era eso, aquello que me crecía en la cabeza. Era rubio platino de pequeño, lo que queda es rubio ceniza o castaño claro. Pero ha estado azul, rojo, naranja, amarillo, blanco, plata, mercurio, gris, platino. La barba la tengo pelirroja y hasta aquí puedo leer.
  32. ¿Color de ojos? Depende de la luz. Marrón, avellana. Con gotas de verde y miel.
  33. ¿Lentes de contacto? No, pero llevo gafas para leer y esas cosas. Tengo que ir a revisión, porque no veo un carajo.
  34. ¿Comida favorita? Żurek; Balandėliai (carne y arroz enrollado en col, plato lituano); Nasi Goreng.
  35. ¿Película de terror o final feliz? Prefiero acabar la peli llorando, tanto de emoción como de tristeza. Películas fáciles con final feliz, puagh! Terror, no gracias.
  36. ¿Última película que viste en el cine y con quién? Smashing Time, con LG. Además, tuvimos una ronda de preguntas con Rita Tushingham.
  37. ¿Día/s favorito/s del año? No me gustan los favoritos, como ya he dicho. Me gustan los domingos por la mañana cuando no he salido el sábado por la noche. Me gustan los días tranquilos. Me gusta pasear cuando es Bank Holiday (fiesta) y todo está cerrado. Me gustan los que tú estás a mi lado.
  38. ¿Besos o abrazos? Soy más de besar que de abrazar, la verdad, pero cada cosa tiene su tiempo y su lugar.
  39. ¿Postre preferido? Crema Catalana.
  40. ¿Quién crees que te responderá? No sé, ya veremos.
  41. ¿Quién crees menos probable que lo haga? Alguien que no lea esto, seguro.
  42. ¿Qué libro estás leyendo? Simultáneamente los Diaries de Joe Orton (lo pone en la barra lateral) y la Cantar de Mio Cid.
  43. ¿Qué hay en tu pared? Ahora mismo no tengo pared, pero la semana que viene, cuando ya tenga pared, lo primero que habrá será una postal que he recibido hoy. Tuve una pared, por eso.
  44. ¿Qué viste anoche en la tele? No veo la tele, pero vi el final de una peli muy mala (Almejas y mejillones) y una Maurice, una peli que ya había visto.
  45. ¿Rolling Stones o Beatles? No soy fan de ninguno, pero tengo temas de los Beatles en mi iPod.
  46. ¿Dónde es lo más lejos de tu casa que has estado? Canada.

Pensé que iba a ser algo fácil y rápido y no, me ha llevado su tiempo. Bienvenidos sean los memés réplica así os conozco un poco más.

Tuesday 20 November 2007

Jeden

El tiempo pasa volando. Un año se fue y dejó, tras de si, un montón de sensaciones nuevas ya digeridas y guardadas en un tarrito en la estantería de nuestro corazón. Sólo falta que Alicia pase de nuevo y los cambie de lugar.
Los minutos corren pero se paran cuando me coges de la mano.
Los segundos patinan viéndola cantar, todavía hoy, en "mi pequeña pantalla particular".
Y cada vez que la escucho, y cada vez que canta, y cada vez que nos dice que no hable, cada vez, mi corazón se para unos segundos imaginando un Y si... que me duele tanto que lloro, tanto por dentro, como por fuera.

Los días han pasado y yo sigo aquí.

No hay enlaces por que no los necesitas.

Descubriendo: Beirut - Elephant Gun

Friday 16 November 2007

Frase del día




La academia nunca ha establecido una norma en sentido contrario.

Real Academia de la lengua Española






[Las mayúsculas siempre se acentúan].

Monday 12 November 2007

Silencio

El Silencio es parte de la conversación.


"¿Por qué no te callas?"
Juan Carlos I de España



*

¡Qué bonito!
Rosario Flores



Qué bonito cuando te veo, ay
qué bonito cuando te siento
qué bonito pensar que estás aquí
junto a mí.

Qué bonito cuando me hablas, ay
qué bonito cuando te callas

qué bonito sentir que estás aquí
junto a mí, ay

Qué bonito sería poder volar
y a tu lado ponerme yo a cantar
como siempre... lo hacíamos los dos
Que mi cuerpo no para de notar
que tu alma conmigo siempre está
y que nunca de mi se apartara
ayyy

Qué bonito tu pelo negro, ay
qué bonito tu cuerpo entero
que bonito, mi amor, todo tu ser
sí tu ser

Qué bonito cuando acaricio, ay
tu guitarra entre mis manos
que bonito poder sentirte así
siempre así

Tuesday 30 October 2007

Do you believe in signs?

Do you?
And I don't mean those signs that make you think that there is some kind of life outside of this not-so-humble planet (which, I am not going to discuss as I have already talked about it).
I talk about the kind of signs that makes us take some decision.
I have recently read Das Parfum, as you might know. Throughout the book, Grenouille talks a lot about the fact that on smelling someone we behave differently to this person, according to the scent. This is a kind of sign.
But there are plenty of them all around. People give hints when they talk and move. They wink and they lay the hand on your shoulder. They look at you with their deep deep turquoise eyes. And what is what we learn from it?

Sometimes nothing.

Because we are too busy with other things. Because everything is contaminated. Because there are too many distractions.

Signs. Signs all around and all what we have to do is look up and unplug our iPods. Then we start seeing things and hearing noises and all this is information that we are missing. Too much information, you may say, and you are right, sometimes. But, as well, sometimes this information we are about to miss could totally change our lives.

"Pero es que hay que estar predispuesto a interpretarlas", he said. 'We have to be predisposed to interpret them, though.' And he was right, he is right.

How do we interpret them? How?

This is something I can't explain, because me, myself, I am still having trouble trying to get the meaning of stars that guided me someplace few years back.
What star? How the star? Where the star?

But, why, if I can ask, do you (we) get so scared when something may change our lives?
Why are we scared of reading the signs we see in the street?

You said "It is just not meant to happen," and I answered "You think?" but you never replied to me and gave me your digits, anyway. And now, after all what we have gone through (which is nothing, I know, it doesn't matter, but it is strange how I still look out of the window and wonder what is going to come next) I am still here and you are still there and we both look at the signs. Do we both look at the signs? I am certainly looking.



PS And if you had said "Yes" I would have walked away, because signs matter to me. But now, after all, if we have survived, surpassed the signs, aren't we stronger?
PS2 Don't think this is only about you. Anyway, who am I talking to? If you aren't going to read this just yet, if ever; and the other yous... they might be to dull to understand.
PS3 Of course it was for you. I found it on the street. It was a sign, but you ignored it, and you will regret it, eventually.

Friday 19 October 2007

minúsculas

este post es para ti. y además no tiene mayúsculas.

esta mañana, cuando volvía del mercado, mi corazón se ha parado. anoche, de camino a casa, ya en mi calle, vi, a contraluz, que la casa donde estaban los cuadros de tamara de lempicka [lempítska] esaba haciéndo mudanza. vi cajas y rollos de burbujas. mudanza, qué gracia, justo estos días. y hoy, al volver del mercado, cargado como iba, pensaba, qué pena. y justo en ese momento, la, i presume, propietaria o quizás ya expropietaria de la casa, ha salido a tirar algo a la basura. justo cuando yo pasaba. he parado, la he mirado, he mirado a la pared de su salón y he visto que los cuadro ya no estaban. la he vuelto a mirar y le he dicho: you know, every day, when i am on my way home, i look at those tamara de lempicka (he dicho [lempíka] porque la gente es muy ignorante) paintings you had there. ella me ha mirado y, con una medio sonrisa, me ha dicho: and now they are gone, a lo que yo he respondido what am I gonna do? y ella me ha respondido con una mezcla de chiste, sarcasmo y borderío, moviendo su media melena morena you'll get lost.
al volver a casa esta noche, todavía se podían ver las alcayatas, pero no había nada más.

al volver a casa, en el tren, me he tenido que quitar my headphones porque me he dado cuenta que, a mi alrededor, ya había música. había una mujer, bastante grande, con rastas, negra, cantando mad world y tocándo la guitarra. me he quitado los cacharros para poder oírla. he cerrado el libro que me tiene tan enganchado, ese libro que tú también conoces. la he observado mientras tocaba ya la segunda mitad de la canción, con su acento americanizado. la he observado mientras bromeaba y hablaba de la siguiente canción, una propia. mi parada ya llegaba y me he preparado dos monedas con la cara de la reina (una y dos) para poder dárselas al salir. la luz de la estación ha aparecido y me he levantado, me he acercado y le he mostrado las monedas y he hecho el gesto para dejárselas en el bolsillo, lo que ha aceptado, o esperaba, o algo. mientras no se detenía el tren y se abrían las puertas, me he plantado justo a la salida mirándola. de repente he oído un susurro que me ha llamado la atención. la única palabra que había oído con claridad ha sido smiling y sí, yo estaba sonriendo porque aquellos últimos tres o cuatro minutos habían sido preciosos.

sí, ya sé, el silencio es parte de la conversación.

Thursday 18 October 2007

Changes (again) in this city life (again)

It's been a fortnight since I arrived in this town. And even though I don't have a job yet, I don't have much time. Madonna was wrong.
I walk around the city and I see many things that have changed. The Uniqlo that had closed, opened again. Some other shops vanished, some of them that I liked, even. And where I used to go to buy pens, now there is a nice tea shop. Or a horrible Starsbucks.
The sun is shining and sometimes I am hot. But it is chilly in the evenings.
People has forgotten how to walk, and I keep bumping into them.
The Underground has "planned works" all over and even fires.
I prefer the bus. The open double decker buses are gone. The 49 has changed and I haven't seen a worm 25 yet.
Or I walk. I like walking, but I get lost.
I have come across very nice people, these days. And I have met with friends I hadn't seen in such a long time. I missed them, and seeing them smile or laugh make me so happy.
I've gone to the cinema and I can't wait to start doing other activities.
I went to the gardens.
I've eaten scones and carrot cake.
I've cooked.
I've baked.
I've kneaded.
I've knitted.
I've studied and read a lot.
And just yesterday, when I was on the 14 bus home, Lily whispered in my ears again.

Sun is in the sky
Oh why, oh why
Would I wanna be anywhere else?

And, really, why, if here I feel home and loved?

PS Thank you, and don't you ever say thank you again.

Anouncement
Take Me Out Tonight
has opened its doors.

Wednesday 10 October 2007

¿A qué huele la ciudad?

Ya llevo una semana en London y la verdad es que tengo un cúmulo de sentimientos de diferentes calibres, de diferentes significados.
Ha estado haciendo bueno, muy bueno, hasta anteayer. Entonces empezó a hacer frío y ayer estuvo lloviendo.
En contra de lo que la mayoría de gente cree, la lluvia en este país no es tan molesta. Ayer llovió mucho, pero, por lo general, llueve a penas unas gotas que se secan en cuanto les has dicho hola tres veces. Normalmente yo voy con mi gorra/o y ya tengo suficiente.
Todavía no tengo trabajo y, a pesar de que me encanta la vida que voy teniendo estos días, no me gusta no sentirme independiente.
Volver a Londres me ha llenado de sentimientos y camino por las calles mirándolo todo. Observando cada rincón y buscando las siete diferencias.
Anteayer pasé por delante de donde vivimos. No sé por qué. No tiene nada de especial. Quizás esperaba encontrarme las cortinas abiertas y ver que alguien es feliz en aquél ground floor flat.
También estuve delante de mi antiguo empleo, cuando fui a buscar a una amiga. Todo está tan cambiado. Aquí estaba Cargo, aquí Saintsbury's, oh, han cerrado Zara, qué bien. ¿Dónde está aquél DVD rental al que solía ir? ¿Hm, cómo se llamaba? Algo con Prime, con letras rosas. Debe haber cerrado. Oh, Holland Park. Knightsbridge. Fulham. El Thames.
Gente, gente por todas partes. Oigo polaco. ¿De dónde eres? Entro en una tienda. Dzień dobry – Dzień dobry. Oh, no, no. Nie mówię po polsku, no hablo polaco, pero querría un poco de este pan y una bolsa de ogórki.
Hay cosas que echo de menos, qué te voy a contar. Hay una larga lista. Y hay cosas que he estado echando de menos. No sé cual de las dos es más larga.

Levanto la mirada y en el jardín veo como la fina lluvia cae lentamente en el banco, en las hojas rojas y en las marrones del suelo. Me acerco a la ventana, observo el cielo y veo pasar un avión a punto de aterrizar.

PS La pregunta del título me la hizo una amiga, el otro día, por email. Contesté: a café malo y frescor.

Wednesday 3 October 2007

My comma

As you know, I had lost a comma.
Then, I though I had found it.

And, suddenly, my friend Life'sGood, sent this to me:


She had found it in England.

Who would have know that a comma like this would have travelled, hitch-hiking and all, to return to where she was born.

Now, she is waiting for me in my new home, over there, in London.

I can't wait to see you. Just a few hours.

Tuesday 2 October 2007

Trastos viejos

Llevo varios días pensando en como escribir sobre el concierto de NajwaJean en Tarragona para las fiestas de Santa Tecla.
Durante el evento escribía en la mente este post, pero totalmente diferente.
De todas las canciones que cantaron, sólo dos pertenecían al primer disco. El resto eran del disco que tiene que salir en noviembre, por lo que decía ella y, supongo, del que salió recientemente que aún no tengo.
Me gustó mucho el concierto, me lo pasé muy bien. Pero no era lo que me esperaba. Yo (que era el único que iba con una camiseta NajwaJean [que tiene tantos años como su primer álbum]), llegué allí esperando el trip hop original y lo que me encontré fue post rock, soft punk e indie (¿inditronica?). La gente cantó el "La, la, la, la, la, la, la" y el "I like to feel those roses" que cantaron ambos, sobretodo el segundo, en un estilo muy diferente que a veces restultaba dificil para seguir la letra.
Supongo que porque no había escuchado a Najwa cantar estas canciones más que en el disco, que me da la sensación que ha mejorado mucho su acento en inglés (que se ve mejorado en sus discos, sí, pero el otro día estaba mucho mejor). [Uy, cuánto "mejor".]
Además, me gustaría enviarle un mensaje a Shakira: por favor, chaqui, ves a ver a Najwa en concierto y, así, dejarás de bailar la "Tortura" de una vez. Cariño, no tienes tetas, y por mucho que las intentes mover, no va a servir de nada. Najwa tiene, y las tiene bien majas, y ella lo sabe, y por eso va enseñando sujetatetas. Tú, Najwa, cielo, dos cosas: deja de fumar, y cómprate más camisetas para los conciertos. Y gracias.
La verdad es que eché de menos a Gatchan en el concierto, me hubiera encantado que él hubiera estado allí, además, seguro que su review sería mejor.

Me he quedado a medias, ya no recuerdo qué es lo otro que quería decir.

Bueno...

Mañana me voy a Londres. Tengo miedo, sobretodo por el tema avión. Sí, sí, a estas alturas, tras coger tantos viones, voy y empiezo a tener miedo a volar. Llevo un par de días tomando valeriana en grajeas, a ver si funciona.
Pero también tengo un poco de miedo por lo que pueda pasar. Sí, sí, ya lo sé, ahora tengo gente allí, gente que me quiere y que me cuidará, gente que, si hace falta, me darán unas monedillas, gente que no dejará que pase hambre ni frío. Pero soy independiente, y aún no tengo trabajo, ergo, no tengo dinero.

Pero tengo ganas de llegar. De los abrigos. De las gorras. De los paseos. De los libros. De los mercados. Del cine. Del DVD rental. Del vino. Del sonido. Del ruido. Del olor. Del sabor.

Estos últimos días he estado ordenando por casa. Trasladando de los cajones y armarios del salón aquellos elementos que son personales. Tirando lo que es tirable (reciclándolo, claro). Vaciando lo que es vaciable.
Cosas. ¿Por qué tenemos tantas cosas? ¿Por qué somos tan materialistas?
Evidentemente, no me gustaría que me robaran. De aquello de lo que pueden sacar dinero, sobretodo no me gustaría que me robaran el ordenador, pero no por el aparato en sí (que también, porque no me sobra la pasta), sino por lo que hay dentro. De lo que se puede sacar dinero pero ya ves, los libros y los CD. Miro mi biblioteca y veo que apenas hay libros que haya leído. No porque voy a la librería y me gasto cien euracos así como quien no quiere la cosa (que también), sino porque dejo los libros que he leído y me han gustado y, pues no vuelven. Lo mismo con los CD, amén de haber compartido discoteca (i.e. torre de CD) durante varios años y, con la separación, él se los quedó casi todos (pero yo me quedé con los niños).

He tirado mucho. Muchísimo. Porque acumulamos cosas sin razón. Qué horror. No tengo trastero, ya ves tú.

Además, he estado escuchando cintas (sí, de K7) de hace años y me han traído muchas memorias. ¿Lágrimas? Sí, algunas.

Bueno, me voy a la calle.

Wednesday 26 September 2007

"I can work in a coffee shop"

I talked few times about borders and foreign affairs. I talked about Catalunya and a possible separation from the rest of the State. I talked about Scotland. And I talked about other minorities that are unheard. Unlistened.
I said before that I don't like borders, passports, but that I like being European. I said before that I would abolish any separation (or leave them just conceptually, i.e. not physically).
I talked before about bureaucracy, and how bad it is.
But today, I have to say, thanks.
Thanks to those who think and work to help others.
Thanks, because you brought so much happiness.
Today I like borders. But next year, I will like them even more.

Thursday 20 September 2007

Sobre bordes y cantones


No soy racista, sólo soy ordenado: cada uno a su país.


El otro día estaba en el chiringuito al que voy en Altafulla, y "out of a sudden" oí estas palabras. Las dijo un chico, presumiblemente de Barcelona, que estaba unas mesas más allá.
En aquél momento yo estaba con unos amigos, entre los que estaban dos chicos de los Balcanes. Pero eso no es lo peor, sino que en la mesa de atrás había dos alemanes. Vale, vale, no me gusta Alemania ni su idioma ni sus habitantes, pero, porque siempre hay peros, si no fuera por los alemanes ahora no estábamos ahí. Es decir, que Alemania ha dejado mucho dinero en Catalunya.

Como dice el anuncio, la inmigración es un problema de todos.
Soy una persona con ideas fijas, y a veces pueden parecer ideas opuestas. Soy catalán y estoy orgulloso de ello. Si en 2014 hay un referéndum, como quiere Carod-Rovira, votaré oui. Sin embargo no tengo costumbres catalanas y, siquiera, mi lengua materna es la propia.
Estoy orgulloso de mis raíces andaluzas, aragonesas y castellanas. Sin embargo, de las poblaciones de mis ancestros sólo conozco la de mi padre, en la provincia de Córdoba, si no cuento Madrid, ciudad que vio nacer a mi abuela.
Soy joven, quizás, y quizás por eso no tengo conocimiento a penas de los elementos populares que convierten un grupo en una identidad. Bailé ball de bastons (baile de bastones), pero ni lo hice bien (aunque lo suficiente para hacerlo frente al President Pujol), ni lo hice mucho.
Me gusta Europa, y he viajado bastante por ahí, sobretodo en la parte occidental. Y defenderé la Unión hasta la muerte.
Estoy orgulloso de haber nacido en España y en 1981. Si tuviese que elegir una región mundial, nunca cambiaría Europa por nada. Si tuviera que elegir un país, España seguiría siendo el que elegiría. Pero si tuviera que elegir una España, elegiría una España republicana y federal.

Hablamos de camisetas, de camisetas de fútbol. De selecciones nacionales de las naciones sin estado. Y me molesta que todos se refieran a Alba (Escocia) como ejemplo. No sabéis nada. No sabéis ni buscar en una enciclopedia. Ni leer un libro de historia. Escocia es un país dentro de un estado. Escocia pertenece al Reino Unido de la Gran Bretaña e Irlanda de el Norte, al que también pertenecen Inglaterra, Irlanda del Norte y Gales. Es decir, son 4 países dentro de un país. La independencia que vive Escocia, aunque poca para algunos, sigue siendo más que la que tienen las Comunidades Autónomas de España.
Antes de comparar, por favor, pensar. Lo he dicho montones de veces. Sí, yo también me equivoco, y a menudo, y pido perdón por mis errores. Pero intento no poner como argumentos cosas de las que no sé sin haber investigado antes.

No quiero fronteras. No las quiero, excepto las que rodean Europa (aunque yo la ampliaría por algunos lados). Pero las de dentro no las necesito. ¡Un pasaporte para todos los europeéns! (¿me lo vas a corregir?)
Sin embargo, lucharé por que quién lo necesite tenga un pasaporte.

Tuesday 18 September 2007

Viva el champú!

Frase de la noche de ayer:



Soy hippie, me gusta la rumba catalana, pero no sé lo que es el desodorante.





Lugar: concierto Gertrudis, fiestas de Santa Tecla, Tarragona.

Monday 17 September 2007

What I thought was a dream

Happy Birthday to Ten to the Dozen.
[First post] [1st year anniversary]

Happy Birthday
Flipsyde (feat t.A.T.u.)



Happy Birthday...so make a wish

Please accept my apologies, wonder what would have been
Would you've been a little angel or an angel of sin?
Tom-boy running around, hanging with all the guys.
Or a little tough boy with beautiful brown eyes?
I payed for the murder before they determined the sex
Choosing our life over your life meant your death
And you never got'a chance to even open your eyes
Sometimes I wonder as a fetus if you faught for your life?
Would you have been a little genius in love with math?
Would you have played in your school clothes and made me mad?
Would you have been a little rapper like your papa da Piper?
Would you have made me quit smokin' by finding one of my lighters?
I wonder about your skintone and shape of your nose?
And the way you would have laughed and talked fast or slow?
Think about it every year, so I picked up a pen
Happy birthday, love you whoever you woulda been
Happy birthday...

What I thought was a dream (make a wish)
Was as real as it seemed (happy birthday)
What I thought was a dream (make a wish)
Was as real as it seemed

I made a mistake!

I've got a millon excuses to why you died
Bet the people got their own reasons for homicide
Who's to say it woulda worked, and who's to say it wouldn't have?
I was young and strugglin' but old enough to be your dad
The fear of being my father has never disappeared
Pondering frequently while I'm sippin' on my beer
My vision of a family was artificial and fake
So when it came time to create I made a mistake
Now you've got a little brother maybe he's really you?
Maybe you really forgave us knowin' we was confused?
Maybe everytime that he smiles it's you proudly knowin' that your father's doin' the right thing now?
I never tell a woman what to do with her body
But if she don't love children then we can't party
Think about it every year, so I picked up a pen
Happy birthday, love you whoever you woulda been
Happy birthday...

And from the heavens to the womb to the heavens again
From the endin' to the endin', never got to begin
Maybe one day we could meet face to face?
In a place without time and space
Happy birthday...

From the heavens to the womb to the heavens again
From the endin' to the endin', never got to begin
Maybe one day we could meet face to face?
In a place without time and space

Happy birthday...




Homesick

Kings of Convenience
[Why this? read first post]
(Non official video)



I lose some sales
and my boss won't be happy
but I can't stop listening to the sound
of two soft voices blended in perfection
from the reels of this record that I found

every day there's a boy in the mirror
asking me
what are you doing here
finding all my previous motives
growing increasingly unclear

I travelled far and I burned all the bridges
I belived as SOON as I hit land
all the other
options held before me
WILL wither in the light of my plan

so I lose some sales
and my boss won't be happy
but there's only one thing on my mind
searching boxes underneath the counter
on a chance that on a tape I'd find

a song for
someone who needs somewhere
to long for

homesick
cause I no longer know
where home is

Friday 14 September 2007

La importancia de los signos

Últimamente he hablado mucho de los signos de puntuación. Sí, cierto, Lynne Truss me marcó mucho con su "Eats, Shoots & Leaves", pero no es sólo eso.

Hoy soy ≥, es decir mayor o igual. Mayor o igual a 26, pues nací hace tantos años.

Mañana seré sólo >, mayor a 26.

"laCaixa" tiene la amabilidad de mantener mi Euro26 hasta fin de año [teniendo en cuenta que pago por ello, normal que me dejen acabar el año]. Hasta entonces viviré en una mentira. En mi cartera convivirán mi DNI junto a una tarjeta mentirosa.

Ayer me preguntaron cómo me sentía. Evidentemente todo sigue igual. Es lo mismo hoy que ayer. No voy a hacer nada especial. Pero sí, algo ha cambiado. Sentí dentro de mí un algo, un dolor quizás, como cuando descubrí mis canas, porque sí, ya estoy más cerca de los 30. ¿Dónde está mi hipoteca? ¿Y mi trabajo estable? ¿Y mi madurez? ¿Y mi estabilidad? --- ¿acaso quiero todo eso?

No lo sé, no lo creo.

PS Gracias por los emails, your sweet SMS y llamadas. Gracias por venir a verme. Gracias por no haber venido.

PS2 Escribir más de un signo de admiración está mal. Sólo vale si hablas de !!!.

PS3 Yo antes fui un punto suspensivo, el del centro, pero ya no me gustan. Sigh, Lynne.

PS4 Sí, lo sé, aún me queda la tarjeta +25.

Tuesday 11 September 2007

Visca!

Avui és 11 de setembre,
Feliç dia a tots.

Visca Catalunya!

Els Segadors



Catalunya, triomfant,
tornarà a ser rica i plena!
Endarrera aquesta gent
tan ufana i tan superba!

Bon cop de falç!
Bon cop de falç, defensors de la terra!
Bon cop de falç!

Ara és hora, segadors!
Ara és hora d'estar alerta!
Per quan vingui un altre juny
esmolem ben bé les eines!

Que tremoli l'enemic
en veient la nostra ensenya:
com fem caure espigues d'or,
quan convé seguem cadenes!


Friday 7 September 2007

Changes (otra vez)

"Changes" (otra vez)

Ya he acabado los exámenes.

No han ido super bien, pero bueno, no es el fin del mundo.
Ahora a esperar los resultados para poder matricularme otra vez.
¿Seré mejor estudiante el año que viene?

Hoy hace un año que no fumo.

Parece mentira, lo que me costó.

Más cambios vienen pronto.
Estoy asustado,
aunque también excitado.
Será mejor que me abroche el cinturón.


PS Siento haber estado tan musicalmente ausente últimamente.

Monday 3 September 2007

Two elements

This summer I started a new creative aspect. I have created a few t-shirts. I hadn't done anything like that since I used to create my own garmets when I was a teenager. This time is different. I used a new program (FreeHand) that I had never used and I enjoyed doing so, and then I sent them to print.
This is one of the t-shirts I did (other take here).

Today I saw for first time the video of Ivri Lider's "Kach Bara Otcha Hateva" from his album "Fight!" where he covers some Henree songs. I loved the song. From second one. But somehow I felt it was attached to that t-shirt. (Sometimes I gather two elements together under one same label even thought they might not look like they have anything in comon.) Yes, it is true that the video has a word that appears as well on the shirt, but it isn't only t hat. There is something else. What, I wouldn't know.


I love a boy

Jesse
Ivri Lider
Revolutions (Music With a Twist, 2007)



I love a boy named Jesse
But Jesse doesn't love me back
He says he has a girl named Chelsea he wants so much

I love a boy named Jesse
But Jesse doesn't love me back
He says he's insecure about what he feels and what he wants
What he feels and what he wants

But everytime he smiles at me
I know we are the same
And that he'll change his world for me
If he just knew my name

There's no need for you to say you saw the life they chose for me
For me

I loved a boy named Jesse
But Jesse doesn't love me back
He wants to kiss and go to bed but he doesn't want to talk
I loved a boy named Jesse
But Jesse doesn't love me back

He says his faith and all that stuff is only in my mind
Only in my mind

All I can hide
I'm doing fine

I love a boy named Danny
But Danny doesn't love me
He says he has a girl named Chelsea he wants so much

I love a boy named Danny
But Danny doesn't love me
He says he's insecure about what he feels and what he wants
He feels and what he wants

Friday 31 August 2007

We still

It is still not ten years ago that I learned about Diana's death.

The day Di died my mother had been trying to wake me for hours. Then, she burst that Diana had died. As a gay I loved her, as a human I admired her. I jumped out of bed.
That day, like when the Pope Karol Józef Wojtyła died, or in September 11, there was nothing else in the telly.
I cried, I must say. Because I couldn't believe she had died. You don't expect people who you "know" since you were little to suddenly die. Yes, it was a shame when the Pope died and I felt sorry and sad, because he was "my" Pope even though I don't even believe in his religion; though, I was "expecting" this to happen, as he was old and ill. Diana... no, she was neither old nor ill. She was just perfect and perfect was supposed to remain forever. Unfortunately, she didn't. She passed away and left us here, wondering what was going to happen. After that, the gossip magazines and the yellow press have had it very hard to find someone like her. Not only for the fact that she was the mother of a future king of the UK but because she was nice and kind, helpful with the ones in need and beautiful.
Self-quoted from "Regina", Jan 29 97


And, still today, I feel like there's something missing. I wonder if she is really dead. I wonder if she is not gone to an island like that The Island of Homer Simpson. I wonder if she is not just hanging around with Doddy and Elvis and James Dean and Kurt Cobain and Janis Joplin and all those who left us too early. I wonder what number would she be. I'd give her the 1.

Today the sun isn't shining.
Today is a sad day.

Today we all remember you; because you are our princess, the princess of our hearts.

PS Today there is a service but Camilla isn't going to be attending. I wonder what Dianda would have liked.

Monday 27 August 2007

You are my DayLight

Lady (Hear Me Tonight)
Modjo



Lady (Hear Me Tonight) (Acoustic)



Lady hear me tonight
Coz' my feeling is just so right
As we dance by the moonlight
Can't you see you're my daylight

Lady I just feel like
I won't get you out of my mind
I feel love for the first time
And I know that it is true
I can tell by the look in your eyes

[Crossed memories with this song. I remember when I had just turned 20 and I used to dance this song with two E's just like the guys on the video but in a club instead of a shower. Also, I can't avoid thinking of your mother, whose words would come out just like this song. And now, I will remember this song with your eyes and your skin attached to it.]

Azul

Blue (Da Ba De)
Eiffel 65



Yo listen up here's a story
About a little guy that lives in a blue world
And all day and all night and everything he sees
Is just blue like him inside and outside
Blue his house with a blue little window
And a blue corvette
And everything is blue for him and himself
And everybody around
Cos he ain't got nobody to listen to

I'm blue da ba dee da ba die...

I have a blue house with a blue window.
Blue is the colour of all that I wear.
Blue are the streets and all the trees are too.
I have a girlfriend and she is so blue.
Blue are the people here that walk around,
Blue like my corvette, it's standing outside.
Blue are the words I say and what I think.
Blue are the feelings that live inside me.




[Ya sé que éste último vídeo és patético, pero creo que es menos patético que el oficial.]

Friday 24 August 2007

All I need

Yesterday I helped on a move.
Boxes, boxes, bags and suitcases.
Thousands of them.

One year? Is it one year to accumulate all that? Wow. I don't have that many things and it's been almost three for me. Three? or a life time? I can't even remember.
You know, there is many people who have no clothes to wear.
I have three pairs of shoes. And that's enough.
This winter I've been throwing things out and giving things away. I haven't finished. And when I finally move, then, I'll be done. I don't want to give my books away. I already did give many of them. But I am not moving them.

I don't need many things. I'm waiting for you to take me to the Langue d'Oc or for you to take me to Danmark. I'll fill one suitcase with two or three books, two pairs of jeans, 4 t-shirts, some underwear and the shoes I am wearing. Oh, and my Laptop to keep you up to date. That's all.

That's all I need.

I'm ready.
Take me.

Changes, changes

Changes
Kelly Osbourne feat. Ozzy Osbourne



I feel unhappy
I am so sad
I lost the best friend
That I've ever had

She is my baby
I love her so
But it's too late now
I've let her go

We're going through changes (ohh)

We've shared the years
We've shared each day
I love you daddy
But I found my way

You know the world
Is an evil place
My baby is grown now
She's found her way

It took so long
To realize
I can still hear
His last goodbyes

Now all my days
I'm filled in fears
Wish I could go back
And change the years.

Tuesday 21 August 2007

I thought

I hadn't listened to Alanis in a long while. It hurts sometimes when I listen to her and I was concentrating in other things. But I played "The Collection" while washing up.

I thought I had to think of you with her "Simple Together".

And now I know I still can think of you with her "Everything".

Thanks.

Limpieza

He lavado los platos que dejasteis.
He cambiado las sábanas que compartí con los dos.
He echado al cubo la toalla que nos unió a los tres.
He barrido la playa que trajiste.
Y todo, con las lágrimas sin sal que disemino, como las semillas de estrella.
Me voy a la ducha para renacer limpio y puro. Limpio de tus mentiras. Puro por sus verdades.

Por un momento creí que Habibi se moría, pero ahora sé que más que un pájaro ceniciento puede vivir.




PS "You're the one who is missing out".

Monday 20 August 2007

Recortes de una semana

Me gustas tú


"¡Wapasa!"

"Si sé que me van a hacer daño, de puta madre, porque así sé cómo evitarlo."

"Llorar es siempre bueno"
STOP, in the name of Love

Before you break my heart


He encontrado una coma.
Pero creo que no es la que perdí. En un primer momento estuve seguro de que era ella. Pero no, ahora estoy seguro de que no lo es.

Graines d'étoiles


Quiero irme lejos. ¿vienes?
Pues... al Langue d'Oc. Al Langue d'huc. Al Langue Duck.

Me lo he pasado muy bien con vosotros, esta semana. Gracias por... todo. Gracias sobretodo a ti.

Se fué
Quizás me deba alejar.

You know, he's got green eyes too.
P'aps it's me who isn't looking.

Desert

"I don't know why I was just looking for the sea"

Désert

"Le désert de mon cœur"

He descongelado el ¡Jo!

Gracias por aguantar y entender mis lágrimas, gracias por un fin de semana genial. Gracias por tus abrazos. Gracias por tus ojos. Gracias por mirarme. Gracias por abrazarme. Gracias por la cena. Gracias por entender que a veces no puedo hablar. Gracias por preguntar. Gracias por entenderme.

Supongo que Danmark puede esperar una semana.

No quiero escoger.

Fast Car

Fast Car

Mi coche no es rápido, pero sigue siendo un coche.

PS Ya no tengo sueños, no preguntes por ellos. Pero ten cuidado con los tuyos.

PS Me gusta el sonido de la lluvia cuando estoy en la cama. Me gusta cuando tú estás a mi lado. Y también si estás tú.


PS Quizás me vaya. Debería.

Update: y al final, lo único que me queda, son todos mis platos y vasos por lavar. Ya están mojados, de mis lágrimas sin sal.

Tuesday 14 August 2007

Went to the shop




Though, I am super happy today.

"I'm never gonna stop the rain by complainin'"

This last few days it has been raining. It rains one day, the next it is bright and shining. But I got happy it was raining. I missed rain. I like rain. One morning, I got out, and it was chilly (I had my cardigan on) and all misty and wet. It felt London-y. I liked it. I took a train. It felt London-y. I walk around another city. It felt London-y. I loved it.
When it has actually been raining I have always been home or getting there. The rain in Spain does not always fall on the plain. And what is worse, the rain (and especially the summer rain) is totally different: if it rains, it pours. I don't remember rains like this in London. Even lights went off many times. One day it caught me on my way home. My sister drove most of the way, but I had to drive a bit. I could see nothing. I was like 1m/h and I could see just rain falling on my windshield.
I like rain. I missed it.

But, honey, don't you worry, cos "I just did me some talkin' to the sun".

Other rains: 1, 2.


My Wall

En restaurante de mi hermana, donde voy a echar una mano de vez en cuando, escribimos en las paredes de la cocina. Son de baldosa, así que se puede borrar fácilmente. Escribimos la lista de la compra, la de cosas por hacer, notas, la carta, etcétera.
Hay una pared que nadie usa, y se ha convertido en la mía. Ahí escribo mis pensamientos, las cosas que me rondan, lo que me preocupa. También lo que me hace feliz, aquello que me has dicho que me ha hecho sonreír y por lo que todavía sonrío.
Hay referencias que se encuentran en este blog y en TTTD. Otras algunos de vosotros las entenderéis. Otras, chilossa.
Por lo general me olvido de llevarme la cámara, pero estos últimos días me he acordado.
Iré subiéndolas cuando me acuerde de llevarme la cámara.
He hecho un set que quizás ponga en la barra lateral en un badge. Ya veremos.
Me gusta tener un sitio donde poder escribir mis pensamientos rápidos e idiotas. No soy grafitero así que esto es todo lo que consigo. Me divierte. Al final del servicio todas me vienen a preguntar qué significa esto o aquello y a explicarme lo que les sugieren. Me hace sentir especial.


Update: ya he creado el badge, así que podéis ir viendo las últimas tomas.

Monday 13 August 2007

Vigil

Vökuró
Björk - Medúlla



Vökuró (Gonzales Mix)
Björk - Triumph of a Heart



Bærinn minn
bærinn minn og þinn
sefur sæll í kyrrð
fellur mjöll
hljótt í húmi á jörð
grasið mitt
grasið mitt og þitt
geymir mold til vors

Hjúfrar lind
leynt við brekkurót
vakir eins og við
lífi trútt
kyrrlátt kalda vermsl
augum djúps
útí himinfyrrð
starir stillt um nótt

Langt í burt
vakir veröld stór
grimmum töfrum tryllt
eirðarlaus
óttast nótt og dag
augu þín
óttalaus og hrein
brosa við mér björt


Vonin mín
blessað brosið þitt
vekur ljóð úr værð
hvílist jörð
hljóð í örmum snæs
liljuhvít
lokar augum blám
litla stúlkan mín

***

Vigil

My farm
my farm and yours
sleeps happily at peace
falls snow
silent at dusk on earth
my grass
my grass and yours
keeps the earth til spring

Nesting spring
hid at the hill's root
awake as are we
faith in life
quiet cold spring
eye of the depths
into the firmament
staring still in the night

Far away
wakes the great world
mad with grim enchantment
disquieted
fearful of night and day
your eyes
fearless and serene
smile bright at me

My hope
your blest smile
rouses verse from sleep
the earths rests
silent in arms of snow
lily white
closes her blue eyes
my little girl

Friday 10 August 2007

REC

Ya sé que se me ha ido mucho la olla y que no he avisado con tiempo. Pero, como viene sucediendo hace desde hace cuatro años, este fin de semana (hoy viernes y mañana sábado) se celebra el REC d'Estiu, el festival de cine corto hijo pequeño del Festival Rec i Play Acció Cultural.
Tras ver los cortos que votaremos podremos bailar al ritmo de los DJ's: hoy Charly Favel (RNE3) y mañana Elastics Utd. y Gruyeredj.
Todo se celebrará en el espacio de Can Bofill de la playa de Torredembarra.

Si queréis ver el programa de mano pinchad aquí (este link me da problemas, así que recomiendo que lo abráis en una nueva ventana).

A continuación la nota de prensa (en català):

Els dies 10 i 11 d’agost, el REC d’Estiu portarà els millors curts de la temporada i la innovació audiovisual a la platja de Torredembarra.

Una selecció dels millors curtmetratges de la temporada, entre ells el guanyador de la secció de ficció del REC’07, realitzada a l’abril a Tarragona. A més d’altres que no van poder entrar en la selecció del festival tarragoní i que ara podran ser apreuats pel públic. Una projecció amb un ambient totalment estiuenc: a l’aire lliure i a la platja. Una manera d’apropar aquest gènere de la creació jove a un públic que habitualment no està avesat a veure aquestes obres, ni a anar a un festival de cinema. Espectadors que a més seran jurat, car el guanyador (600 €) serà escollit mitjançant votació popular.

A més al final de la sessió, cada dia hi haurà un curt sorpresa, que de ben segur acontentarà els paladars més exigents.

I després, la música es conjugarà amb la innovació visual més arriscada. El reputat dj de RNE 3, Charlie Favel es mostrarà els seus coneixements musicals durant la nit del divendres. El conductor del popular programa Sateli3 veurà com la seva música es fon amb les arriscades propostes visuals de Saru, un creador de llarga trajectòria que ha estat presents a d’altres festivals com el FIB de Benicàssim. Seguint la línia de recolzament als autors locals, també es presentarà la composició “Una mirada hacia el interior”, projeccions dels artistes Oriol Panades i Vero Mallo.

La nit de dissabte els dj’s Eslastics Ultd i Gruyère ens regalaran una nit de funky que de ben segur farà pujar la temperatura de la nit. Es tracta de dos dj’s, que si bé tenen estils diferents, amb el funky com a punt d’inici tenen la mà trencada en aixecar auditoris i fer-nos moure tot el cos.

Tot això en l’espai de Cal Bofill. Un lloc per si mateix ben especial, però que durant el REC d’Estiu experimenta un transforma que el converteix en un indret màgic. La combinació de les projeccions, les barquetes, el so del mar, i una il·luminació conjuntada amb una la decoració d’arquitectures efímeres, el transformen en un espai totalment nou, acollidor i sorprenent.

Y sin más os dejo con uno de los cortos (seguro que lo conocéis) que participó el año pasado.

Éramos Pocos